Kiñe

NIEUWE NOTEN

In de internationale wereld van de muziek treffen artiesten van over de gehele wereld elkaar, raken met elkaar in gesprek, soms via de noten en besluiten samen iets te ondernemen. Gisteren sprak ik hier over de Nederlander Christian Berends die, onder zijn alias Lend me your underbelly een album maakte met de Pakistaans-Canadese Miriam Zohra D., ‘So Divine’ en nu komen we hier te spreken over 7697 Miles, dat bestaat uit de Chileen Cristóbal Rawlins en de Duitser Dieter Mauson en waarvan de naam natuurlijk slaat op de fysieke afstand tussen de twee.

Wat ze allereerst met elkaar gemeen hebben, is dat ze beiden uit de grote stad komen, Rawlins uit Santiago de Chile, Mauson uit Hamburg. De plaats waar ze elkaar in mei 2016 ontmoetten toen Rawlins daar voor enige maanden verbleef. Ze maakten opnamen in Hamburg en Berlijn en in januari 2017 in Santiago. Later dat jaar toerden ze samen door Europa, waaronder Nederland en België en in het voorjaar van 2018 in Peru. Aansluitend kwamen de opnames gemaakt in 2016 en 2017 uit op Cd bij het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit.

Heerlijke muziek maken die twee. Ritmisch, aan techno verwant, maar te intelligent, te gecompliceerd voor de dansvloer. Meer voor in de luie stoel, meedeinend. En ja, de titel van opener ‘Casual Elegancy’ is daarbij goed gekozen. Want dat is wat hier gebeurt: op een heel organische wijze vallen de klanken van deze twee heren hier samen, alsof ze al jaren samenwerken. Chemie noemen we dat, of zoals ik schreef bij Berends en Zohra D.: “Myrh (het alias van Zohra D.) en hij, ze tillen elkaar tot grote hoogte en dat hoor je in iedere noot.”

‘Mapocho’ begint ingetogen maar dan kruipt ook hier het ritme erin, aanvankelijk wat stug en terughoudend, maar dat verandert gaandeweg. Dan komt de spanning erin en horen we de verschillende culturen van de mannen met elkaar een boeiende dialoog aangaan. Hetzelfde gebeurt in ‘Ruka’. Mooi hoe hier eerst een lange drone wordt gesponnen en er langzaam knisperend repeterende klanken aan worden toegevoegd. Dan klinken in het Spaans uitgesproken woorden die een bijzondere relatie aangaan met de elektronische, ritmische klanken. Met ‘Choique Purrun’ wordt de lijn van ‘Casual Elegancy’ doorgetrokken: een fijn ritme waarbij stil zitten vrijwel niet mogelijk is. Maar let zeker ook op de andere muzikale lijnen die hier door 7697 miles worden getrokken en die zorgen voor de nodige spanning. Dat speelse, tegendraadse, vol onverwachte wendingen kenmerkt ook ‘Sublimity’. “Tanzt!” klinkt het vervolgens als een aansporing, enige malen in duidelijk Duits tijdens het gelijknamige zeer opzwepende, lange stuk. Hier is de invloed van de techno wellicht het sterkst aanwezig. Afsluiten doen we met ‘Time Stretch’ waarin het ritme al evenzeer uit elkaar wordt getrokken, wat het geheel iets mysterieus geeft, met name ook door de wederom in het Spaans uitgesproken tekst.

http://www.nieuwenoten.nl/?p=6923

BAD ALCHEMY

Tanzt, Computerniks, tanzt! Der eine von 7697 MILES, der da bei Kiñe (ACU 1011) die Beatkurbel dreht, ist Dieter Mauson in Hamburg. Ein alter Hoppler, schon Mitte der 80er als Nostalgie Éternelle (mit Inox Kapell) und ab den frühen 90ern als Delta-Sleep-Inducing Peptide (mit Siegmar Fricke von Bestattungsinstitut). Sein Partner, 7697 Meilen entfernt in Chile, ist Cristóbal Rawlins. Wohnlich bebirkt und als geselchter und ledriger Augenschmaus (die Fotos schoss Mauson), macht das Automatenherz bum-bum, bum-bum-chak. Dazu sirren Drones, der Beat klackt wie mit Steinchen, Gitarrensaiten wabern, sogar ein seltsamer Sprechgesang mischt sich ein und eine theatralische Straßenszene in Chile. Trotz Tilde ist Kinetik die oberste Dominante, unermüdlich klackt und patscht ein Mahlwerk. Mitten durch Santiago fließt das trübe Wasser des 'Mapocho'. Schneller verläuft 'Choique Purrun', der Nandu-Tanz, ein spielerisches Ritual, das zurückgeht auf die Tänze der indianischen Mapuche. Zur zuckenden und pochenden Drummachine von 'Sublimity' kommen Griffe in tief unkende Keysregister. Der Beat stoppt für drahtig federnde Schläge und sublimen Schimmer, setzt aber krummtaktik wieder ein, mit erhabener E-Gitarre und phantasievollen Verzierungen und Akzenten. Dann fordert Mauson immer wieder 'Tanzt!', 'Tanzt!', und im Drum'n'Bass-Duktus mit zuckenden Keyswellen und blechernem Schneebesenbeat kommt animalisch fauchendes Wohlbehagen auf. 'Time Stretch'? Richtig. Zeit und Raum werden auf 9, auf 16, sogar auf 17 3/4 Minuten gedehnt. Zuletzt tuckernd, aber dazu auch mit lascherem Beat und gezogenen Wellen und einer chilenischen (Nachrichten-)Sprecherin. Ufos über der Atacama-Wüste? Schon wieder ein Bischof beim Sex-Chat erwischt?

http://www.badalchemy.de/

VITAL WEEKLY

Dieter Mauson's name one may recognize from his work with Nostalgie Eternelle, but here he is one half of 7697 Miles, a duo with Cristobal Rawlins from Chile. No doubt the name reflects the distance between Santiago de Chile and Hamburg. In May 2016 Rawlins stayed with Mauson for three months and they recorded in Berlin and Hambug and Mausan went to Chili and following more concerts they also played concerts. On their debut CD they have seven pieces, somewhere between six and almost eighteen minutes. I'd say that is all a bit long, but perhaps for me as a reviewer, and not as a listener. I nested myself with a bunch of comics in an easy chair and flicked on the CD, started reading and finding myself having a most enjoyable time. This duo plays what one could call armchair techno music. Spacious synthesizer based music that takes quite a bit of time to develop and sometimes has no need to develop at all as it keeps moving on within the same rhythm and synthesizer patterns. Sometimes a bit of voice material is leaked into it, and perhaps the best was one of the longer pieces, 'Choique Purrun', with its minimalist rhythm and psychedelic synths. Stick on repeat while you go through a whole pile of comic books and have a most enjoyable time with this armchair experiment meeting armchair techno.
(FdW)

http://www.vitalweekly.net/1137.html