r I e (2024)

NIEUWE NOTEN

We beginnen dit album met fourthousandblackbirds, Chelidon Frame en Terbeschikkingstelling die samen het tweeluik ‘Non au dégriffage I Atarassia I Bombardonmentsouplesse’ opnamen. Achter fourthousandblackbirds gaat Dominic F. Marceau schuil, die zich verder nog van een hele trits andere aliassen bedient, achter Chelidon Frame Alessio Premoli en Terbeschikkingstelling is het duo Volker Bauland en Emiel ten Brink. Voor de muziek maakt het natuurlijk niets uit, die is te plaatsen in het genre van de dark ambient, met zijn duistere, verontrustende klanknevels. Rond de vierde minuut slaat dit om in het vrij heftige geluid van stromend water, dat alle andere klanken overstemt. Mede hierdoor, maar ook door de nodige veranderingen verderop blijkt dit een opvallend afwisselend stuk, met de verontrustende zwaarte als gemeenschappelijke deler. Voor het tweede stuk ‘0412W diachronic(ally) a-typical’ tekenen de eveneens louter onder hun alias bekende Zumaia en Teth Sin en het uit Utrecht afkomstige Lärmschutz, bestaande uit Stef Brans op gitaar en Rutger van Driel op trombone, bas en elektronica. Het stuk begint met veldopnames van gesprekken en mondt al snel uit in een ondefinieerbare kluwen van verschillende geluiden, met wel een zeer herkenbare Van Driel op trombone, duidelijk geïnspireerd door de free-jazz. Siegfried Kärcher, {AN} EeL, is Neal D. Retke zijn echte naam? En DzEta, ofwel Nico Dzeta maakten een titelloos stuk. Een bijzondere gevarieerde klankwereld creëren de drie musici hier. Dan is het tijd voor ‘noDarp’ van Kreysing, Philippe Neau en Hans Castrup. Een al even bijzondere klanksculptuur schotelen deze drie ons voor, alleen nu subtieler en met een prachtig ingetogen slot. Een bijzonder ingenieus geconcipieerd stuk. Tot slot klinkt ’20th Century Throw-Up’ van Wilfried Hanrath en Jacob Audrey Taves, waarmee we een totaal andere wereld betreden. Popmuziek, maar dusdanig bewerkt dat het experimentele noise wordt, een overdonderende luisterervaring!

https://www.nieuwenoten.nl/r-i-%c9%98-deel-4-anya-kreysing-ortmx-cd-recensie/

BAD ALCHEMY

Auf r I ? (ACU 1046, proCDr), der Fortsetzung der einst beim Augsburger re:flexions sound-art Festivalpraktizierten Dating-Idee in virtueller Vernetzung, sind vier 3er-Kon­stellationen und ein Duo versammelt. Damit einher kommt auch eine Ausweitung der Sound-Art-Klangzone. Fourthousandblackbirds [Albérick aka .cut in Montréal] & Chelidon Frame [Mailand] mit ihren dröhnenden, rauschenden, pulsend surrenden Electronics werden von Terbeschikkingstelling [Groningen] mit tubatiefem Blech angeblasen – See­lenruhe und Flexibilität sind gefragt, um die Launen der Götter wegzustecken. Die frz.-ital. Paarung Zumaia& Teth Sin mit ihrem rhythmisierten Lärm und diffusen Rap per Synth, Audio-Recorder, Gitarre, Bass, Lyra, Percussions & Feedback wird von Lärmschutz [Rut­ger van Driel in Utrecht] mit Posaune bepustet. Siegfried Kärcher [Frankfurt / St. Goar], {AN} EeL [Toronto] & DzEta [Limoges] brüten mit Ableton Live, Max/MSP, Quengelstimme, Klimperpercussion und Gitarre – welche Gitarre? – amorphe Art Brut aus. Anja Kreysing [Münster], Philippe Neau & Hans Castrup [Bramsche] fusionieren mit knarrigem Akkor­deon, Wasser- & Wind-Sounds und Electronics für das mit Spieluhrklingklang, Piano­klängen und Vogelgezwitscher surrealisierte 'noDarp'. Wilfried Hanrath [Wuppertal] & Jacob Audrey Taves [Holzkopf in Vancouver] machen bei '20th Century Throw-Up', dem mit Abstand aggressivsten Track, mit martialischem und blitzendem Beat, rauem Noise, dunklen und heulenden Drones hörbar, was das letzte Jahrhundert ausgekotzt hat.

www.badalchemy.de